غذا يا شير دوشيده پرورش يافته، تا آنكه مرضعه مذكوره بعد از مفارقت زيد و انقضاى عدّه؛ شوهر به عمرو نموده و از او زاييده و به شير عمرو هشت مرتبۀ ديگر با شرايط شير به او دهد تا عدد پانزده مرتبه تمام شود، در اين صورت علماء خلاف نمودهاند در حصول رضاع محرم ميان طفل مذكور و مرضعه و ساير اولاد رضاعى مرضعۀ مذكوره.

و مشهوره آن است كه: رضاع محقق نشده است و نكاح آنها به هم ديگر حلال است، و شيخ ابو على طبرسى قائل به تحقق رضاع شده و گفته است كه: بر هم ديگر حرامند [1].

و نيز شرط است كه: مجموع شيرها را مرتضع از پستان يك زن بخورد، پس اگر مجموع از پستان دو زن يا بيشتر خورد هرچند كه آن شيرها از جماع يك مرد به هم رسيده باشد رضاع متحقق نمىشود اجماعا.

و اگر احد مرتضعين مجموع شيرها را از يك زن زيد بخورد و مرتضع ديگر نيز مجموع را از زن ديگر زيد بخورد رضاع ميان مرتضعين و ميان آنها و زيد و ميان هر يك از آنها و مرضعه خودش متحقق مىشود.

و اگر احد مرتضعين مجموع را مثلا از زينب خورد از شير زيد، و مرتضع ديگر نيز مجموع را از زينب خورد لكن از شير عمرو؛ در اين صورت رضاع متحقق مىشود ميان مرتضعين و زينب، و همچنين مرتضع اوّل و زيد، [مرتضع] ثانى و عمرو.

و اما ميان هر يك از مرتضعين با ديگرى؛ پس بنابر مشهور- كه اتحاد فحل را شرط دانستهاند- [رضاع] متحقق نشده و بر هم ديگر حلالند، و بر مذهب شيخ طبرسى- شرط ندانسته- متحقق شده است و به هم ديگر حرامند 2 چنانكه مذكور شد، و اللّه العالم.

[21]: حاشيۀ صفحۀ (35) متن كتاب

بدان كه! «احجيه» افعوله است از حجأ به معنى عقل 3 يعنى: مسئلهاى كه آن را به

[1] و 2 مجمع البيان: 2/ 64 (جزء 4).

[2] 3 الصحاح: 6/ 2309.