و نيز فرموده در سورۀ اعراف: قٰالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ فِي النّٰارِ[1] الآية. و در سورۀ انعام فرموده وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً يٰا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ[2] تا آنجا كه فرموده: قٰالَ النّٰارُ مَثْوٰاكُمْ خٰالِدِينَ فِيهٰا 3 و نيز فرمود يٰا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَ لَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ 4 و در سورۀ جن فرموده: قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ 5 تا آنجا كه فرموده: فَآمَنّٰا بِهِ 6، خلاصه طول كلام در اين مقام از براى اهل اسلام فايدۀ چندان ندارد.
سؤال ثمط [549]:
دخترى به سنّ دهساله مجموع املاك موروثۀ خود را بدون معرفت به آنها و قيمت آنها به شريك ارث خود كه صاحب وقوف بوده قريب به ده يك قيمت صلح 7 نموده، و بعد از بلوغ و رشد عارف به غبن شده و در مجالس عديده با شريك ادّعا نموده، و بعد از طىّ دعوى شريك به سفر مكّه رفته و وصيّت نموده كه آن دختر را به شكلى راضى نمايند و چيزى به او بدهند كه راضى شود، و در آن سفر فوت شده، آيا اين دو عبارت دلالت بر بطلان مصالحۀ مذكوره دارد يا ندارد؟ و قطع نظر از صحّت و بطلان تا چه قدر از مال متوفّى را شامل خواهد بود؟
جواب:
هرگاه در حين صلح بالغه و رشيده نبوده صحّت صلحش موقوف بر امضاء بعد از بلوغ و رشد است، و مع ذلك هرگاه استعلام كميّت و كيفيّت قيمت آنها او را ممكن بوده؛ صلحش بدون استعلام صحيح نيست، و عبارت مذكوره دلالت بر بطلان مصالحه ندارد، لكن بايد حسب الوصيّة مدّعية را راضى نمايند