و أتمّ، فتأمّل.

سؤال ثيز [517]:

اصطلاحات صوفيه را بيان نمائيد؟

جواب:

نظر به ضيق وقت قدرى از آن مذكور مىشود.

معرفت عبارت است از: باز شناختن معلوم مجمل در صور تفاصيل.

اعتقاد: انعقاد صورتى است علمى، يا ظنّى در دل به وجود مغيبات و مآخذ آن در مبدأ حال به تكرار استماع اخبار و تواتر انطباع آثار است.

أهل سلوك بر دو قسمند، طالبان مقصد اعلا و مريدان وجه اللّه تعالى، و طالبان بهشت و مريدان آخرت [1].

اهل وصول سه طايفهاند:

اول: انبياء و اوصياء.

دويم: مشايخ متصوّفۀ مأمور الدعوه.

سيّم: مشايخ غير مأمورين [2].

تفرقه: اشارت است به وجود مباينت و اثبات عبوديّت و ربوبيّت و فرق حقّ از خلق [3].

توحيد را مراتبى است، اوّل: توحيد ايمانى، دويم: علمى، سيّم: حالى، چهارم: الهى [4].

جمع: عبارت است از رفع مباينت و اسقاط اضافات و افراد شهود حقّ سبحانه، هر كه در اطاعت به كسب خود نگرد در مقام تفرقه بود و هر كه به فضل حقّ نگرد در مقام جمع باشد [5]، و چون از خود و از اعمال خود بالكليّه فانى

[1] مصباح الهدايه و مفتاح الكفايه: 115، نفحات الانس: 9.

[2] مصباح الهدايه و مفتاح الكفايه: 114، نفحات الانس: 8 و 9.

[3] مصباح الهدايه و مفتاح الكفايه: 128.

[4] مصباح الهدايه و مفتاح الكفايه: 19، نفحات الانس: 17.

[5] الف: بود.