شافعى مذهب است، و نووى شافعى در «تهذيب الأسماء» او را مدح نموده [1]، و از جملۀ مؤلّفات [2] او تفسير و تاريخ مشهور است.
و ديگر محمد بن جرير بن رستم طبرى صاحب كتاب «مسترشد» و «ايضاح» است، در تشيّع او شبههاى نيست و پسر همشيرۀ او ابو بكر محمّد بن عباس خوارزمى است كه در بيان حسب و نسب خود گفته:
بآمل مولدي و بنو جرير * * * فأخوالي و يحكي المرء خاله
فها أنا رافضيّ عن تراث * * * و غيري رافضيّ عن كلاله [3]
و بر صاحب كتاب «معجم البلدان» كه از افاضل سنّيان است حال اين دو طبرى مشتبه شده و به اين سبب تكذيب خوارزمى مذكور نموده [4]، و طبرى نسبت است به طبرستان از محالّ مازندران، و اللّه العالم.
سؤال ثو [506]:
مشهور است كه حضرت امير (عليه السلام) به معاويه نوشت:
«غرّك عزّك، فصار قصار ذلك ذلك، فاخش فاحش فعلك فعلّك تهدى بهذا» [5] و معاويه در جواب نوشت: و على قدرى غلا قدرى، چه معنى دارد؟
جواب:
«غرّك» بمعجمه قبل از مهمله است و بعد از آن به عكس آن، «فصار» بفاء است و بعد از آن بقاف، و «ذلك» دويم لام مشدّده است و ضمّ «ذال» است، و فاخش بخاء معجمه است و بعد از آن بمهمله، و «فعلك» ثانى بفتح فاء و عين و لام مشدّده است، و «علّ» مخفف لعلّ است، و «تهدى» بضمّ مثناة فوقية است و بعد از آن بموحّده است، و «على قدرى» بفتح مهمله و قاف است، و در ثانى بفتح معجمه و كسر قاف است يا به عكس.