من همىگويم چو مرگ من ز توست * * * با قضا من چون توانم حيله جُست

او همىاوفتد به پيشم كاى كريم * * * مر مرا كن از براى حق دونيم

تا نيايد بر من اين انجام بد * * * تا نسوزد جان من بر جان خود

من همىگويم بر او جفّ القلم * * * زين قلم بس سرنگون گردد علم

هيچ بغضى نيست در جانم ز تو * * * زان كه اين را من نمىدانم ز تو

***

آلت حقّى تو فاعل دست حقّ * * * چون زنم بر آلت حق طعن و دقّ

گفت او پس اين قصاص از بهر چيست؟ * * * گفت: هم از حقّ اين سرّ خفيست

گر كند بر فعل او خود اعتراض * * * ز اعتراض خود بروياند رياض

آلت خود را اگر او بشكند * * * آن شكسته گشته را نيكو كند

رمز ننسخ آية أَوْ نُنْسِهٰا * * * نأت خيرا در عقب ميدان بها [1]

[1] مصدر: مها.