ظاهرا مراد از پستان؛ حليمۀ سعديّه است و از دامن؛ عبد المطلّب و ابو طالب (عليه السلام) است [1]، و اللّه العالم.

سؤال شنب [352]:

كدخداى قريهاى بعضى از املاك را اجاره مىدهد به ادّعاى آنكه صاحب ملك است و كذبش بر همه كس ظاهر است، آيا در چنين ملكى تصرّف غسل و نماز و روزه مىتوان كرد يا نه؟ و هرگاه بعد از چند سال صاحب ملك به هم رسد بر مستأجر لازم است كه او را راضى كند يا نه؟

و بعد از رضا عبادتش صحيح مىشود يا نه؟

جواب:

بر هر كس كه كذب ادّعاى موجر معلوم باشد تصرّفش جائز نيست و وضو و غسل و تيمّم و نمازش در آنجا صحيح نيست، مگر آنكه به طريق شرعى در آن تصرف نمايد- مانند: ملك و مال مجهول المالك- به اينكه- مثلا- از مجتهد حىّ جامع الشرائط آن را استيجار نمايد.

و بر هر تقدير هرگاه تصرّفى در آن كند به غير نهج شرعى مشغول الذّمة به اجرت المثل مىشود از براى مالك آن ارض هرچند كه عبادتش باطل باشد و مالك پيدا نگردد، و بعد از پيدا شدن و او را راضى نمودن، باز عبادات سابقۀ باطلۀ او صحيح نمىشود.

سؤال شنج [353]:

هرگاه برنج شسته نجس شود چه بايد كرد؟

جواب:

به شستن پاك مىشود.

15/ 108 و 109 حديث 53، امالى صدوق: 485 حديث 12.

لازم به يادآورى است كه در مصدر اخير با اندكى اختلاف نقل شده است.

[1] معانى الأخبار: 136 و 137 حديث 1، امالى صدوق: 485 حديث 12، بحار الانوار: 15/ 108 حديث 52. در تفسير دامنى كه پيغمبر پروريده آمده است: «و أما الحجر الذي كفلك فأبو طالب بن عبد المطلب و فاطمة بنت اسد» البته به قول علماء اثبات شىء نفى ما عدا نمىكند، و بدون شك زحمتى كه عبد المطلب كشيده و بر طبق روايات اين زحمات با ايمان انجام شده قطعا بدون اجر نخواهد ماند.