جواب:

به وزن تبريزى هشت عبّاسى؛ يكصد و بيست و هشت من مىشود الّا مقابل بيست مثقال صرّاف، و بعضى يكصد و نود و دو من الّا سى مثقال مىدانند [1]، و به حسب مساحت آن است كه: حاصل ضرب طول و عرض و عمق آن در همديگر، بيست و هفت وجب باشد- على الأقرب- يا چهل و دو وجب و هفت ثمن وجب شود على الأشهر الأحوط [2] و مراد به وجب: وجب مستوى الخلقه است و آن را تحديد كردهاند به عرض دوازده انگشت كه عرض هر انگشتى عرض شش جو باشد كه پشت بعضى از آنها را بر شكم ديگرى گذاشته باشند، و عرض هر جو مقابل عرض هفت مو از يال «يابو» باشد.

سؤال رند [254]:

آب ايستاده كمتر از كرّ به مجرّد ملاقات به نجاست نجس مىشود يا نه؟

جواب:

نجس مىشود اجماعا و خلاف اين از ابن ابى عقيل (رحمه اللّه) شاذّ است [3]، چنانكه در رسالۀ «فذلك» [4] و «قطع المقال في نصرة القول بالانفعال» [5] مبسوطا تحقيق نمودهام.

سؤال رنه [255]:

آب چاه به مجرّد ملاقات نجاست نجس مىشود يا نه؟

جواب:

هرگاه به قدر كرّ يا زياده باشد، بلكه مطلقا؛ اقوى [6] آن است كه:

نجس نمىشود و احوط آن است كه: آن را استعمال نكنند مگر بعد از كشيدن

[1] در مظانّش نيافتيم.

[2] شرح لمعه: 1/ 33 و 34.

[3] مختلف الشيعة: 1/ 176.

[4] فذلك: 62.

[5] قطع المقال: 41- 48.

[6] د، ه: اقرب.