صريحا گفته است كه در هر محرّمى چنين كند؛ بهتر آن است كه به نذر خود باقى باشد هرچند كه در بعض اوقات عمدا بدون ضرورت مخالفت كرده و كفّاره داده باشد، و اظهر انحلال نذر است به مخالفت مطلقا، و اللّه العالم.
سؤال رنب [252]:
طريق تطهير آب ايستاده را بيان فرمائيد؟
جواب:
به چند طريق مىشود، يكى آنكه: به قدر كرّ آب پاك يا زياده بر آن بريزند به يك دفعۀ عرفيّه، ديگر آنكه: آن را متّصل كنند به آب كرّ يا جارى پاك و به جوشيدن آب از زير آن، به شرطى كه در اين سه صورت آب پاك به آن ممزوج گردد به مزج عرفى، و همچنين به باريدن باران بر آن پاك مىشود هرگاه باران به قدر معتدّ به عرفى باشد و به آن مزج يابد، و بعضى اكتفا به دو قطره و يك قطره نيز كردهاند [1]، و اشكال دارد، و اينها همه در صورتى است كه متغيّر به نجاست نباشد يا تغيّرش زايل شود به امور مذكوره.
و اگر به ريختن يك كرّ تغييرش زايل نشود، كرّ ديگر بريزند، و هرگاه مثلا: به يك كرّ و نيم تغيّرش زايل شود از جهت صرفۀ آب مجموع را يكدفعه بريزند، يا آنكه نيمكرّ، يا كمتر را اوّلا بريزند و بعد از آن يك كرّ يا بيشتر را، و شرط نيست كه يك كرّ يك كرّ ريخته شود- چنانكه ظاهر عبارت بعضى از كتب است [2]- و اگر بعضى از آب به نجاست متغيّر شود و تتمّه به قدر كرّ يا زياده باشد مىتوان آن را پاك كرد [3] به زدن در كرّ به حدّى كه متغيّر در آن مستهلك گردد، و هرگاه تغيير خود به خود يا به علاجى زايل شود و بعد از آن او را ممزوج به كرّ و امثال آن نمايند پاك مىگردد.