كتاب حاضر، تاليفى جامع در بيان مسائل اجتهاد و تقليد است كه در واقع، تقريرات درس خارج اصول فقه يكى از بزرگان و صاحبان سبك در اصول فقه، يعنى سيد ابراهيم موسوى قزوينى مشهور به صاحب ضوابط (متوفاى 1264) است.

مؤلف:

علامه ذو الفنون، جامع معقول و منقول، حاج شيخ محمد مهدى مجتهد كجورى شيرازى، از بزرگان علم و تقوى و فضيلت دار العلم شيراز است.

وى در شهر كجور از توابع مازندران متولد شده، براى تكميل تحصيلات به عتبات آمده، در حدود سال 1250 هجرى قمرى در شهر مقدس كربلا مقيم شده و از محضر پرفيض صاحب ضوابط بهره برده، در سال 1259 به درخواست مردم شيراز از صاحب ضوابط، به شيراز هجرت نموده، به تأليف و تدريس و رتق و فتق امور شرعى مردم پرداخته است.

علامه حاج شيخ محمد مهدى كجورى نزديك به 35 سال در شيراز به حوزه علميه شيراز و مردم خدمت نموده، در سال 1293 هجرى قمرى دعوت حق را لبّيك گفته، در آرامگاه حافظيه دفن گرديد.

سال تولد ايشان- بنا بر مشهور- 1217 هجرى قمرى است، اين شهرت بر اساس گفته ايشان در پايان جلد چهارم شرح فرائد الأصول مى‌باشد كه فرموده:

و كان ذلك الفراغ في الثالث عشر من شعبان المعظّم من سنة سبع و سبعين بعد الألف و المائتين ... مع بلوغ السنّ إلى ما يقارب الستّين.

ولى در يك نسخه خطى موجود در كتابخانه شاهچراغ (عليه السلام)، كه يادداشتهاى پراكنده‌اى در علم نجوم و هيئت، بخط ايشان نوشته شده، بالاى يك نماد نجومى آمده:

طالع ولادت مهدى الكجورى در شب يكشنبه ششم شهر جمادى الاولى دو ساعت گذشته سنه 1222.