ما كه گفتيم‌ [1] جزوى سالب است‌ [2].

و حكم مهمل حكم جزوى است، زيرا كه چون گوئى: مردم چنين است، گفتار تو: مردم‌ [3]، شايد كه همه‌ [4] مردم باشند [5]، و شايد كه مردمى را [6] باشد كه همه مردم مردم‌اند، و [7] مردمى نيز مردم است. پس برخى مردم بيقين‌ [8] است. و همه مردم بشك.

چنان كه اگر كسى گويد [9]: برخى مردم چنين است، از آنجا واجب نيست- كه برخى ديگر بخلاف آن‌ [10] بود، زيرا كه چون همه بود، برخى نيز بود. پس حكم بر برخى، باز ندارد كه بر ديگر برخ‌ [11] هم چنان بود، و [12] ليكن ببرخى يقين‌ [13] بود،- و بر همه بشك.

[1] - بى: ما- آ،- گفتارها كه ما الخ- ط- ظ،- گفتار تو كه نه همه مردم دبير است- ن.

[2] - بود- كب.

[3] - مردم را- م- ك.

[4] - كه نه- آ.

[5] - باشد- م- ك- ه- ط.

[6] - بى: را- م- ك.

[7] - بى: و- آ.

[8] - يقين- ه.

[9] - گويد كه- ه.

[10] - بى: آن- ق- آ- ل- ه- ط.

[11] - برخ كه- م ك.

[12] - بى: و- م- ك- كب.

[13] - بيقين- كب،- برخى بيقين- د،- بخلاف آن باشد زيرا كه چون همه: مردم بر وجهى باشند بعضى نيز بر همان وجه باشند پس حكم بر بعضى بچيزى باز ندارد از حكم بر بعضى ديگر بهمان چيز ليكن حكم بر بعضى بيقين باشد- ن.