مرزهاى اعجاز (فارسي) - خوئی، سيد ابوالقاسم

نام کتاب : مرزهاى اعجاز (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 91

اسلوب و بلاغت قرآن روشن مى‌سازد.[1]
(1)-ابو جهل از وليد خواست تا دربارهء قرآن نظر دهد،وى در پاسخ‌

[1].اساس استظهار اين نظر از گفته«وليد»همان است كه وى گفت:سخن محمد صلى اللّه عليه و آله و سلم شبيه كلام انس و جن نيست.زيرا سخنان افراد عادى هر چند سرآمد روزگار در فصاحت و بلاغت باشند،هرگز يك نواخت نبوده و نوسان روشنى در ميان كلمات و گفتار آنان وجود دارد،سرايندگان سخن‌ساز و گويندگان فصيح و بليغ هر چقدر در فن شعر و خطابه قوى و نيرومند باشند ولى همهء سروده‌ها و سخنان آنان زيبا و شيرين،فصيح و بليغ نيست،اگر قسمتى از اشعار و خطبه‌هاى آنان ممتاز و عالى باشد،برخى از آنان بسيار مبتذل و در درجهء بسيار نازل و پايينى خواهد بود.
ولى اسلوب و روش قرآن بر خلاف آنها است،قرآن در عين اين كه برخى از آيات آن بر بعضى برترى دارد،ولى همگى داراى اسلوب و روش واحدى هستند كه آنها را به پايهء اعجاز و مافوق تحدّى رسانيده است،و هرگز اختلاف و نوسان در اسلوب كه برخى به پايهء اعجاز برسد و برخى ديگر در رديف سخنان عادى باشد بر آن حكومت نمى‌كند.
خلاصه،نبودن اختلاف در قرآن چه از مضامين و محتويات چه از نظر اسلوب و شيوهء بيان كه همگى در پايهء اعجاز قرار گرفته‌اند و اين طور نيست كه قسمتى از آن فوق العاده و قسمت ديگر در رديف كلام عادى باشد،خود يكى از جنبه‌هاى اعجاز قرآن را تشكيل مى‌دهد،و بى‌مورد نيست كه گفته شود كه آيه: { و لوْ كان مِنْ عِنْدِ غيْرِ اللّهِ... } ناظر به هر دو مرحله است.يعنى علاوه بر اين كه در مضامين قرآن اختلاف نيست،حتى در اسلوب و طريقهء گفتار آن نيز اختلاف و نوسان يافت نمى‌شود،كه قسمتى از آن معجزه و مافوق سخن بشر باشد و قسمت ديگر در رديف سخنان عادى قرار بگيرد ما براى اين كه اين دو امتياز روشن گردد آن را تحت عنوان بالا قبل از نقل كلام وليد آورديم تا آن دو امتياز از هم جدا گردند و محور بحث در گذشته عدم اختلاف در مضامين بود ما به خاطر اين جهت كه گفتيم،عنوان عدم اختلاف در اسلوب را در متن اضافه كرديم.(مترجم).

نام کتاب : مرزهاى اعجاز (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 91

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست