درباره ابن طباطبا نقل مى‌كند و او را شاعر مفلق و عالم محقق مى‌داند، سال فوتش را 322 ه و در همان شهر اصفهان مى‌داند 4 ولى همين صلاح الدين صفدى در جزء اول كتاب الوافى بالوفيات به جز ابن طباطباى مورد بحث ما، ابن طباطبائى كه خطيب است و شاعر و در روزگار مأمون عباسى در كوفه، خروج كرده و نامش محمد بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم معروف به طباطبا پسر حسن بن حسن بن على بن ابيطالب رضى اللّه عنه است، اسم مى‌برد 5 و نويسنده كتاب الأعلام نيز از ابن طباطبايى كه در سال 199 ه فوت شده و نامش محمد و از نوادگان حسن مثنى فرزند حضرت على بن ابيطالب است و از ائمه زيديه كه در مدينه مى‌زيسته و در سال 196 هجرى كه ميان امين و مأمون جنگ بوده به عزم حج به مكه مى‌آيد و مردم به او رو مى‌آوردند و از شجاعان روزگار به‌شمار مى‌آمده و 26 سال زيسته، اسم مى‌برد 6 خلاصه اينكه ابن طباطبا خواه در اصفهان پا بعرصه وجود گذاشته باشد و خواه اهل اصفهان نباشد و بعدها به شهر اصفهان وارد شده باشد بايد گفت كه: وى در محلى پرورش يافته كه در آن روزگاران مركز دانش بوده و سمعانى متوفى به سال 562 ه. در الأنساب مى‌گويد:

«خرج منها جماعة من العلماء فى كل فن قديما و حديثا» 7 ياقوت هم در معجم البلدان درباره اصفهان مى‌گويد:

«و قد خرج من اصبهان من العلماء و الأئمة فى كل فن ما لم يخرج من مدينة من المدن» 8 ولى برخلاف همه، حاجى خليفه در كتاب كشف الظنون نام ابن طباطبا نويسنده كتاب عيار الشعر را احمد پسر محمد بن ابراهيم علوى، مى‌داند كه در مصر، نقابت داشته و در سال 345 ه. فوت شده است‌ 9.

مقام و مرتبه شعرى ابن طباطبا:

ياقوت، ابن طباطبا را شاعر مفلق و عالم محقق و انسانى تيزهوش و خوش قريحه مى‌داند و مى‌نويسد كه:

يكى از مصنفات او كتاب عيار الشعر و ديگرى كتاب تهذيب الطبع است كه درباره شعر مى‌باشد و سومى كتاب العروض است كه پيش از او، كسى چنين كتابى‌