جهت ديگر بار سنگين او را به عقب مى‌راند و حركتش را كند مى‌كند.

بنابراين در جامعه‌هاى ما، زن مى‌خواهد تحرّك داشته باشد و كار كند ولى جامعه در برابر او مانع ايجاد مى‌كند. وگاهى نيز فرهنگ توجيه گرانه در دل زن رسوخ كرده، به او تلقين مى‌كند كه وظيفه او نيست كه كارى انجام بدهد واين فقط وظيفه مردان است.

2- ازدواج و مسؤوليّتهاى خانه‌

گاهى ازدواج بدان منجر مى‌شود كه زن فعاليّتهاى خود را محدود كند و يا حتّى به طور كامل آنان را كنار بگذارد، به جهت عدم توانايى در جمع ميان مسؤوليّتهاى خانه و مسؤوليّتهاى مكتبى. بسيارى از زنان كه كار و مبارزه مى‌كردند و هريك به اندازه يك گروه تحرّك و فعاليّت داشتند- متأسّفانه- ندانستند كه چگونه از ازدواج سود ببرند و از آن براى كار و تلاش بيشتر بهره جويند و ميان كار منزل و كار در راه اسلام هماهنگى بر قرار كنند و هر دو را باهم به انجام رسانند.

و صد افسوس كه بسيارى از زنان ما گمان مى‌كنند كه وظيفه آنان در اهمّيت دادن به خانه، شوهر و فرزندان خلاصه مى‌شود... گرچه اين تصور درستى است، به شرط آنكه به تمام جنبه‌هاى زندگى تجاوز نكند، زيرا انسان بايد ميان تمام جنبه‌هاى گوناگون زندگى هماهنگى و موافقت ايجاد كند.

3- جنبه‌هاى اخلاقى مبالغه‌آميز

يكى ديگر از مشكلاتى كه در برابر مشاركت زنان در ميدان عمل قرار