ب- پيوند نكاح‌

قرآن كريم:

1- (وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَى‌ فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُم مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَى‌ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذلِكَ أَدْنَى‌ أَلَّا تَعُولُوا) [1]

«اگر شما را بيم آن است كه در كار يتيمان عدالت نورزيد، از زنان هرچه شما را پسند افتد، دو، يا سه، يا چهار (نه بيشتر) به نكاح در آوريد، واگر بيم آن داريد كه به عدالت رفتار نكنيد تنها يك زن بگيريد، ويا چنانچه كنيزى داريد به آن اكتفا كنيد. اين راهى بهتر است تا مرتكب ستم نگرديد.»

دين براى پاسداشت منافع يتيمان پس از وفات پدرانشان تعدد همسر را قانونى كرد، ومعيار آن هم بر قرار كردن عدالت است ميان همسران، واگر مردى نتوانست چنين كند بايد به يك زن بسنده كند كه اين به دادگرى نزديكتر است تا به زن ستم نكند، وآن قدر زن گرد خود جمع آورى نكند كه نتواند حقوقشان را ادا كند.

2- (وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْ‌ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَكُلُوهُ هَنِيئاً مَرِيئاً) [2]

«ومهر زنان را با طيب خاطر به آنها به عنوان هديه بدهيد، پس اگر پاره‌اى از آن را به رضايت به شما بخشيدند، برخوردار شويد، كه خوش‌