عرب و قواعد خشك صرف و نحو و رأى و نظر سيبويه، ابن‌جنّى و اخفش و ... بفهميم. آنان تلاش خود را كرده و اصول و ضوابطى براى فهم لغت عرب بيان كرده‌اند؛ اما تمام حرف آن نيست كه اينان آورده‌اند؛ بلكه بايد فراتر از آن قواعد، و با استفاده از خود قرآن قواعد جديدى به‌كار بنديم. چون/ ب‌قرآن بر اساس قواعد زبان عرب صورت نبسته است؛ بلكه اين قواعد و دستور زبان عربى است كه از روى قرآن نوشته شده است./

اثبات رسالت‌

«انَّك لَمِن المُرسَلين. عَلى‌ صِراطٍ مستقيمٍ»

قرآن با آوردن كلمه‌ى «مُرْسَل» در پى اثبات اصل رسالت است، ورسالت حضرت محمد صلى الله عليه و آله خود بهترين گواه بر پيامبرى ايشان است. امّا براى اين‌كه هر كسى ادّعاى پيامبرى نكند، اثبات اصل رسالت اهميّت ويژه‌اى مى‌يابد.

در زمان‌هاى مختلف افراد زيادى پيدا شدند كه ادّعاى پيامبرى كردند.

حتّى در زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله شخصى به نام «مسيلمه‌ى كذّاب» ادّعاى پيامبرى كرد. اگر تاريخ اسلام را ورق بزنيم، بسيارى از مدّعيان دروغين رسالت را مى‌يابيم.

قرآن براى اين‌كه سدّى در برابر اين گونه مدّعيان دروغين ايجاد كرده باشد، براى پيامبران راستين نشانه‌هاى متقن و محكمى آورده است. دليل پيامبرى حضرت موسى عليه السلام يد بيضاء، و معجزه‌ى حضرت عيسى عليه السلام زنده كردن مردگان و دليل رسالت پيامبر آخرالزمان صلى الله عليه و آله قرآن است.

شايد آوردنِ كلمه‌ى «مُرسَلين» در آيه‌ى شريفه بدين جهت باشد كه به رسالت همه‌ى پيامبران اشارتى كند. اصلْ اثبات رسالت است و قرآن با آوردن اين كلمه و تاكيد «انَّكَ»، «لام» تاكيد و استفاده از «صيغه‌ى جمع» خواسته است رسالت پيامبران گذشته را نيز تأييد و تأكيد نمايد.