وَ لَوْ يُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ ما تَرَكَ
عَلَيْها مِنْ دَابَّةٍ وَ لكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذا جاءَ
أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ
و اگر خدا مردمان را به ستمگريشان بگيرد، بر روى آن (زمين) جنبندهاى باقى
نمىماند، بلكه رسيدگى به كار آنان را تا اجل و رسيدن مدّتى از پيش تعيين شده به
تأخير مىاندازد، و چون اجل ايشان فرارسد نه به اندازه يك ساعت پس مىافتد و نه به
همين اندازه از وقت خود پيشى مىگيرد.» هر جنبندهاى بر زمين در زمانى نسبت به
چيزى ستم روا مىدارد، و همين براى سبب عذاب خدا شدن آن كفايت مىكند، و بدان جهت
كه خدا آن كس است كه زندهها را براى انسان آفريده و آنها را مسخر او قرار داده،
پس اگر انسان ستمى روا دارد همين براى سبب شدن براى هلاك همه جنبندگان كفايت
مىكند، و چنين بود كه خدا فرعون را همراه با بخشى از جنبندگان غرق كرد، و قوم عاد
و قوم ثمود و واژگونشدگان (مؤتفكة) و قوم لوط را با دوابّ (جنبندگان) و مواشى
ايشان به هلاكت رسانيد.
[62] و جاهليان را از لحاظ گناهكارى تنها بستن دروغى بر خدا كفايت
مىكند، آيا نديدى كه چگونه براى خدا دخترانى قرار دادند كه آنها را براى خود
ناپسند مىشمردند؟!/ 80 وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ ما
يَكْرَهُونَ وَ تَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنى-
و براى خدا چيزهايى قايل مىشوند كه آنها را براى خود ناپسند مىدانند، و زبانهاى
ايشان به دروغ چنان توصيف مىكند كه (عاقبت) نيك از آن ايشان است.» و چنان مىپندارند
كه داشتن فرزندان مذكر چيزى نيكو است، و اين كه براى آنان چنين است، هرگز چنين
نيست، و به مراعات حقوق آنان وفا نكردن سبب آن مىشود كه در وسط آتش دوزخ قرار
گيرند.
لا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ- شكى در آن
نيست كه آتش از آن ايشان است.» و هيچ نيازى به تفكر ندارد.