آمرزش مى‌طلبد هر چند از خدا طلب عذاب كند بر او عذاب نازل نمى‌شود. البته نازل نشدن عذاب دليل صحت همه اعمال او نيست يا نشان صحت راه و روش او نمى‌باشد، بلكه دليل بر آن است كه هنوز بقايايى از ايمان در اعماق دلش باقى است و همين امر موجب عدم نزول عذاب مى‌شود.

وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ‌ تا آن گاه كه تو در ميانشان هستى خدا عذابشان نكند.» اى رسول خدا! تو آنها را به راه هدايت مى‌خوانى چه بسا به تو گوش فرا مى‌دهند. وجود پيامبر رحمت و سرور آفريدگان در زمان خود مانع نزول عذاب بود و وجود افراد صالح و نيكوكار در ميان امت اسلامى در زمانهاى بعد، از همان گونه تأثير برخوردار است.

وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ‌ و تا آن گاه كه از خدا آمرزش مى‌طلبند، نيز عذابشان نخواهد كرد.» از آيات ديگر قرآن چنان بر مى‌آيد كه عذاب خدا از آسمان نازل مى‌شود به هنگامى كه/ 48 دلهاى همگان از ايمان خالى شده و صالحان يا از ميان مردم بيرون رفته و يا رخت از جهان كشيده‌اند. اين نيز جنبه ديگرى بود از مكر كافران.

/ 49

[سوره الأنفال (8): آيات 34 تا 37]

وَ ما لَهُمْ أَلاَّ يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَ هُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ ما كانُوا أَوْلِياءَهُ إِنْ أَوْلِياؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (34) وَ ما كانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكاءً وَ تَصْدِيَةً فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (35) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَسَيُنْفِقُونَها ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلى‌ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ (36) لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ يَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلى‌ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعاً فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ (37)