حكايت از ايمانى قوى دارد به وجود مواهب بسيار در نزديك فرد.

فَاسْتَجابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُرْدِفِينَ‌ و خدا بپذيرفت كه من با هزار فرشته كه از پى يكديگر مى‌آيند، ياريتان مى‌كنم.» يعنى از سوى شما، حمايتتان مى‌كنند.

[10] ولى نزول ملائكه به آن معنى نيست كه آنان به جاى شما خواهند جنگيد و نيز/ 24 به اين معنى نيست كه براى مؤمنان نيرويى مى‌رسد و آنان را از فعاليت و تلاش بى‌نياز مى‌سازد. بلكه معنى ديگرى در بر دارد، يعنى بايد به اتكاء و اعتماد يك قدرت غيبى تا حد امكان تلاش و كوشش كرد تا بتوان آن هدف عالى را تحقق بخشيد.

وَ ما جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرى‌ وَ لِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ‌ و آن كار را خدا جز براى شادمانى شما نكرد، تا دلهايتان بدان آرام گيرد.» پيروزى يك موهبت خدايى است براى كسى كه شرايط و عوامل پيروزى در او موجود باشد و براى به دست آوردن آن دست به عمل زند و خودپرستيها و خودبينيها را از خود دور سازد. زيرا پروردگار ما در عين اين كه قوى و قهار است دانا و حكيم هم هست بنا بر اين پيروزى را به كسى كه در خور و سزاوار آن نباشد عنايت نخواهد كرد.

وَ مَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ‌ و يارى تنها از سوى خداست كه پيروزمند و حكيم است.» [11] ملائكه از وسايل يارى هستند و در اينجا وسايل ديگر هم هست كه چون خداى تعالى بخواهد آن را به حد وفور ارزانى دارد. مثلا در جنگ بدر در لحظاتى كه اعصاب آشفته و دلها هراسان بود و تنها چركين، ايمان و توكل را به دلها مسلط گردانيد آن سان كه به خوابى سبك و خوش فرو رفتند تا اعصاب بياراميد و مردان براى پيكار روز بعد مهيّا شدند.

إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً مِنْهُ‌ و به ياد آريد آن گاه را كه خدا چنان ايمنيتان داده بود كه خوابى خوش شما را فرو گرفت.»