كنيد و براى تأييد فرمان خود به اين آيه استناد كرد. از امام حسن (ع) روايت شده كه گفت: «با مشركان مصافحه نكنيد، پس هر كه مصافحه كند بايد وضو بگيرد» اين همان چيزى است كه اصحاب ما به آن عمل مى‌كنند كه هر كس با كافرى مصافحه كند و دستش تر باشد واجب است كه دست خود بشويد ولى اگر دست هر دو خشك بود بايد كه دست به ديوار كشد. بعضى از مفسران گفته‌اند كه كافران را نجس خوانده به سبب خبث اعتقاد و افعال و اقوالشان. اينان به ذمى اجازه مى‌دهند كه به مساجد داخل شوند و مى‌گويند اشكال در ورود آنان به مكه است براى انجام حج. قتاده گويد: آنان را نجس ناميد زيرا از نجاست اجتناب نمى‌كنند و خود را نمى‌شويند و وضو نمى‌سازند. از سوى ديگر غسل به جا نمى‌آورند و جنب را نشايد كه به مسجد درآيد. [5] از جنبه لغوى نجس هر چيز كثيفى است و معلوم مى‌شود كه كلمه را سه بعد است/ 153 اولا: شرك عقيده باطلى است و فرهنگى كه بر اساس شرك مبتنى باشد فرهنگى فاسد است و بر مسلمين است كه از مشركان فاصله بگيرند تا به افكار باطل آنان آلوده نشوند.

ثانيا: به نظام و آيين اسلام بى‌توجه‌اند مخصوصا در امور مربوط به پاكيزگى تن و رعايت بهداشت پس بر آنهاست كه به بلاد اسلامى داخل نشوند تا مسلمانان هم از نظر پاكيزگى آسيب نبينند و هم از نظر بهداشت. معمولا آنان از بول و خون اجتناب نمى‌كنند و بعضى چيزها را كه براى سلامت آدمى زيانمند هستند چون شراب و خوك را همراه دارند و اين دو خود از عوامل انتقال امراض هستند. كسانى كه زندگى‌شان اين چنين است بايد از بلاد اسلامى طرد شوند تا شرايط بهداشت و پاكيزگى در بلاد اسلامى رعايت گردد.

ثالثا: كشور اسلامى از نظر اقتصادى مستقل است. بنا بر اين بايد به سوى‌