اسلامى شده است. در چنين وضعى براى بيگانگان بلعيدن چند لقمه كوچك كارى آسان است و غول سهمناك واپس ماندگى اقتصادى چه زود سعادت و رفاه آنان را به كام مى‌كشد.

وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ‌ خدا نافرمانان را هدايت نخواهد كرد.» هنگامى كه شخص به خود و منافع خود وابسته باشد كارهايى كه مى‌كند همه رنگ خطا دارند. چنين شخصى در زمره فاسقان است. در اين وضع عالم را از پشت عينك خودخواهى مى‌نگرد بنا بر اين نمى‌تواند حقايق را آن سان كه هستند درك كند و در اين حال است كه هدف تير بلاها مى‌گردد.

درسهايى از حنين‌

[25] نظير اين حالت را خداوند در داستان حنين مى‌آورد. در آن روز مسلمانان به افزونى شمار سپاهيان خود تكيه كردند، نه به يارى خدا. و اين امر سبب انهزام آنان شد.

لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِي مَواطِنَ كَثِيرَةٍ خدا شما را در بسيارى از جايها يارى كرد.»/ 148 مثلا در جنگ بدر. در آن روز مسلمانان پدران و فرزندان خود را كه در لشكر كفار بودند، كشتند، زيرا آنچه مهم است و اولويت دارد ايمان به خدا و رسول اوست نه وابستگى به خاندان و عشيره. در حديث آمده است كه غرض از «در بسيارى جايها» هشتاد نبرد است در زمان رسول اللَّه (ص) كه مسلمانان در همه آنها پيروز شدند.

وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَيْئاً و نيز در روز حنين آن گاه كه انبوهى لشكرتان شما را به شگفت آورده بود ولى براى شما سودى نداشت.» زيرا كثرت افراد اگر متكى به يك مبدأ معنوى نباشد سودمند نخواهد بود.