/ 321 يكى از هدفهاى رسالتهاى الاهى شكستن اين حدود و مرزهاى وهمى بود، و انگيختن انسان به حركت به سوى آفاق علم و جستجوى خواسته‌ها و چشمداشتهاى پنهان در وجودش. و پروردگار ما سبحانه و تعالى درباره رسالت فرستاده‌اش محمد (ص) چنين مى‌گويد يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتِي كانَتْ عَلَيْهِمْ‌ «تا به نيكى و معروف فرمانشان دهد، و از ناپسند و منكر بازشان دارد، و پاكيزه‌ها را بر ايشان حلال و پليديها را بر ايشان حرام كند، و بار سنگين و غل و زنجيرها را كه بر ايشان است از آنان جدا كند». [66].

اتومبيل در آن زمان چيزى محال به نظر مى‌رسيد كه حتى به شوخى هم در خيال آنان نمى‌گنجد، و ناگهان قرآن چندان انسان را به جاهاى دور برد كه شجاعت انديشه رسيدن به كرانه‌هاى آسمان و زمين را به او الهام كرد و در اين باره به سخن گفتن با او پرداخت. و آيا شنيدن چنين سخنى از خداوند مقتدر چه اندازه مى‌تواند اعتماد به نفس را در انسان تقويت كند، و با ايمان آوردن به اين گفته‌ها تا چه حد چشمداشتها و انتظارهاى او گسترش مى‌پذيرد؟

مفسران درباره مضمون آيه 33، با وجود آشكار بودن آن با يكديگر اختلاف دارند. براى چه؟ براى آن كه انديشه آدمى بنا بر جوّ علمى محيط بر او محدوديت پيدا مى‌كند، و به همين سبب پس از آن كه مسلمانان با فكر يونانى آشنا شدند، و مخصوصا در ميدان علم نجوم بطلميوسى كه در آن آسمان از جمله جوهرهايى محسوب مى‌شد كه قابل بستن و گشودن نيست، در نتيجه همين طرز تفكر بعضى از مفسران آراء و نظرهايى دور را مطرح ساختند، و گفتند كه محال است جن و انس به آفاق بالا رود و از «إن استطعتم» موجود در اين آيه چالشى آشكار احساس مى‌شود، و معناى آن اين است كه شما قدرت نفوذ پيدا كردن به اقطار آسمانها و زمين را نداريد، در صورتى كه آيه آشكارا خلاف اين را نشان مى‌دهد، از آن روى‌