/ 465

پيامبر، اقدام كننده به رسالت و شاهد بر مردم‌

رهنمودهايى از آيات

در آيات آخر اين سوره خداى تعالى مسئوليت رسول را معين كرده است كه اگر مردم از او متابعت نكردند و در رسالتش شك روا داشتند چه كند.

مسئوليت رسول طرد عبادت خدايان است و اخلاص در عبوديت اللَّه و ايمان صادق به او و اجراى احكام او چه پنهان و چه آشكار. و اين كه با وجود اللَّه، خدايان پراكنده و بتان بشرى و سنگى را نپرستد، كه اگر چنين كند بر خود ستم روا داشته زيرا آنان نه او را سودى توانند رسانيد و نه زيانى، زيرا آن كه واقعا مبدأ سود و زيان است اللَّه است و بس. اگر به بشر زيان و رنجى رسد رحمت واسعه اوست كه رنج و زيان از او دور سازد و اگر او را خيرى رسد از خزانه فضل و كرم اوست كسى نمى‌تواند آن خير را سلب كند. مسئوليت رسول اخلاص است در اطاعت خدا ولى او مسئول مردم نيست زيرا در هدايت نفع بشر است همچنين ضلالت زيان شخص اوست. اما رسول از آنچه به او وحى شده متابعت مى‌كند و به انتظار فرمان خدا كه بهترين فرمانروايان است مى‌نشيند.