/ 466

شرح آيات

موضع رسول اللَّه‌

[104] از مهمترين كارها در فرستادن پيامبران ايجاد يك واقعيت جديد اجتماعى است كه از مرحله تبليغ و دعوت فراتر است. اگر خط كفر و ضلالت در دين خدا ترديد كند، پيامبر خود به دين خود يقين دارد و به برنامه‌هاى دينى خود عمل مى‌كند و بدين گونه يك پديده اجتماعى سنگين و متين به وجود مى‌آورد و جامعه‌اى مؤمن در كنار جامعه فاسد پى مى‌افكند و خط ايمانى پاكيزه را در جوار خطهاى شرك و شبهه قرار مى‌دهد.

قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي شَكٍّ مِنْ دِينِي‌ بگو اى مردم! اگر شما در دين من ترديد داريد ...» منشأ ترديد، اميال نفسانى و هوى و هوسهاست و ترس از پديده‌هاى تازه.

رسول از دين خود در ترديد نيست. بلكه بر يقين است. او پيشواى شما در خط ايمان و صلاح. عمل او خالص براى خداست. راهى را كه از قدم نهادن در آن اباء داشتيد در پيش پاى ما مى‌گشايد.

فَلا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ‌ من چيزى را كه به جاى اللَّه مى‌پرستيد نمى‌پرستم.» پس من اولين كسى هستم كه تحمل فشار و مشكلات كافر بودن به بتان و نفى تمرد از سلطه خدايان، مى‌كند.

وَ لكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ‌ من اللَّه را مى‌پرستم كه شما را مى‌ميراند و مأمور شده‌ام كه از مؤمنان باشم.» يعنى من شخصا در جماعت مؤمنان هستم و در جبهه مخالف اهل جاهليت.