مرحوم آیة اللّه آشیخ علی(ع) اکبر نهاوندی رضوان اللّه تعالی علی(ع)ه در کتاب شریفش از مرحوم عالم جلیل القدر سید حسین بن سید حسن طالقانی رضوان اللّه تعالی علی(ع)هم نقل فرمود: شخصی که مذهب شیعه داشت و از اهل ایران بود به مکه رفته بود و از یک نفر سنّی که صراف بود پولی طلب داشت.
مرد سنّی بعد از چند وقت انکار کرد که تو هیچ مبلغی از من طلب نداری. شیعه ایرانی گفت: قسم بخور که من از تو پولی طلب ندارم.
مرد سنّی گفت: قسم می‌خورم به ابوبکر و عمر و عثمان که از مشایخ ثلاثه هستند تو از من پولی طلب نداری. مرد شیعه گفت: نه قسم بخور به آقا علی(ع) امیرالمؤمنین (ع) و این طور بگو: به آقا علی(ع) ابن ابی‌طالب تو از من پولی طلب نداری.
مرد سنّی گفت به علی(ع) ابن ابی‌طالب تو از من پولی نمی‌خواهی تا این را گفت در همان وقت زبان و دهن او بسته و گرفته شد.
شیر خدا و لنگر عرش خدا علی(ع) است
مرآت حق و آینه حق نما، علی(ع) است
در روز حشر شافع امّت محمّد است
باب النجاة سلسله انبیاء علی(ع) است
بعد از وجود اقدس خاتم، حبیب حق
برکل جنّ و انس و ملک رهنما، علی(ع) است
اول رَجُل که دین محمد قبول کرد
و ان دومین زخمسه آل عبا علی(ع) است
نفس نبی و باب علوم محمد است
چارم نفر که رفته بزیر کساء علی(ع) است
گر افتخار دیگری از بهر او نبود
این افتخار بس که شه لافتی علی(ع) است
منبع : کرامات العلویه، علی(ع) میر خلف زاده، نشر مهدی یار