علی علیه السلام در شهر مکّه ده سال داشت که به لقب «قُضَمْ» معروف شد.
هِشام می‌گوید:
از امام صادق علیه السلام پرسیدم که چرا این لقب را به امام دادند؟
فرمود:
در آغاز بعثت مشرکان مکّه به کودکان خود دستور می‌دادند که پیامبر را آزار دهند وبا سنگ و کُلوخ او را بزنند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم جریان را به علی علیه السلام اطّلاع داد.
علی علیه السلام عرض کرد:
یا رسول اللَّه هرگاه از خانه بیرون می‌روی به من اطّلاع بده تا همراه شما باشم.
روز بعد پیامبر با علی علیه السلام بیرون آمدند،
و کودکان به عادت هر روزه شروع به سنگ پرانی کردند،
علی علیه السلام آنها را می‌گرفت و به صورت و بینی و گوش آنها می‌زد.
کودکان مکّه گریه کنان نزد پدران خود فرار می‌کردند و می‌گفتند:
قُضَمْنا علی، قُضَمْنا علی
(علی ما را کوبید، علی ما را کوبید.)
از آن پس به «قُضَمْ»، یعنی: «کوبنده» معروف شد. [1] .
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نسبت به دوران کودکی خود می‌فرماید:
أَنَا وَضَعْتُ فِی الصِّغَرِ بِکَلَاکِلِ الْعَرَبِ، وَکَسَرْتُ نَوَاجِمَ قُرُونِ رَبِیعَةَ وَمُضَرَ.
وَقَدْ عَلِمْتُمْ مَوْضِعِی مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وسلم بِالْقَرَابَةِ الْقَرِیبَةِ، وَالْمَنْزِلَةِ الْخَصِیصَةِ.
«من بودم که در دوران نوجوانی سر سرکشان عرب را در دفاع از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم به خاک مالیدم، و شاخ‌های بلند قدرتمندان دو قبیله معروف (ربیعه) و (مضر) را شکستم، و همانا شما قدر و منزلت من را در نزد پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم می‌دانید.» [2] .