خداوند از ما شکرگزاری می‌طلبد، و خلافت خود را بر زمین به ما می‌سپارد. فرصت ما محدود است پس باید به جهاد برخاست...
جهاد... جهاد. تا بدین وسیله شکرگزاری خداوند را به جای آوریم و شایستگی خود را برای کسب خلافت او و نیل به بهشت او نشان دهیم.
امام علی (ع) می‌گوید:
و الله مستادیکم شکره، و مورثکم امره، و ممهلکم فی مضمار ممدود لتتنازعوا سبقه، فشدوا عقد المازر، و اطووا فضول الخواصر، لا نجتمع عزیمه و ولیمه، ما انقض النوم لعزائم الیوم، و امخی الظلم لتذاکیر الهمم.
«خداوند به پاس نعمتهایش از شما شکرگزاری می‌خواهد و خلافت خود را به شما وامی‌گذارد. و درمیدان زندگی به شما فرصت می‌دهد تا با یکدیگر رقابت کنید (جایزه‌ی این مسابقه، همانا بهشت است). پس کمر همت بربندید، و جامه‌های دست و پا گیر را از تن در کنید (شما را از حرکت باز ندارد) و بدانید که سخت‌کوشی با خوشگذرانی سازگار نیست (با فروغلتیدن به لذت‌رانی، نمی‌توان شهد پیروزی را چشید) بسا که خواب، عزم‌های روز را در هم شکسته و تیرگی‌های شب، که همت‌های والا را سست کرده‌اند.» [1] .