اگر دشمن بر ذخایر آب مسلط شد، یا راههای آذوقه رسانی را قطع نمود چه باید کرد؟
از جنبه‌ی نظامی پاسخ آن است که: باید هر چه زودتر ذخایر را باز پس گرفت، زیرا در اثر فشار گرسنگی و تشنگی ارتش به ناچار تسلیم می‌شود یا آنکه دچار تفرقه می‌گردد.
هنگامیکه در جنگ صفین، معاویه کرانه‌ی رودخانه را تصرف نمود، امام علی (ع ) چنین فرمود:
قد استطعموکم القتال، فاقروا علی مذله، و تاخیر محله، اوروا السیوف من الدماء ترووا من الماء، فالموت فی حیاتکم مقهورین، و الحیاه فی متکم قاهرین. الا و ان معاویه قاد لمه من الغواه، و عمس علیهم الخبر حتی جعلوا نحورهم اغراض المنیه.
«آنان گرسنه‌ی جنگند!
(و بر شماست که انتخاب کنید) یا به خواری درافتید و به زبونی خویش اقرار کیند، و یا شمشیرها را با خون آبیاری کنید، تا خود سیراب شوید.
مرگ، در زندگانی ننگ آلود شما،
و زندگی، در مرگ افتخارآمیز شماست.
آگاه باشید که معاویه گروهی گمراه را با خود به آوردگاه کشیده و واقعیت را بدیشان چنان واژگون جلوه داده که گلوگاه خود را آماج مرگ نموده‌اند.» [1] .