اگر ملّتی در برابر دشمن گریخت،
دیگر آزادی و استقلال ندارد،
سلامت و اصالت نخواهد داشت و سرنوشت او در دست دشمن است که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
اِنَّ فِی الفَرار مَوْجِدَةَ اللّهِ وَ الذُّلَّ اللازِمَ وَالْعار الْباقِی
(در فرار کردن خشم و غضب خدا، ذلّت همیشگی، و ننگ دائمی است.) [1] .
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نسبت به کیفر فرار فرمود:
فرار از جنگ و خالی کردن میدان، گناه نابخشودنی است و عذاب الهی در پی دارد؛
وَ ایم اللّه لَئِنْ فَرَرْتُم مِنْ سَیفِ الْعاجِلَةِ لا تَسْلَمُوا مِنْ سَیفِ الآخِرَة
(از شمشیرهای دنیا فرار کنید نمی‌توانید از شمشیرهای آخرت بگریزید) [2] .