حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
چند چیز است که باعث پریشانی می‌شود و چند چیز است که باعث توانگری می‌گردد.
امّا آنها که موجب فقر و پریشانی می‌شود:
1- تار عنکبوت را در خانه گذاشتن
2- در حمّام بول کردن
3- در حال جنابت چیزی خوردن
4- با چوب گز خلال کردن
5- ایستاده شانه کردن
6- خاکروبه را در خانه گذاشتن
7- قَسَمِ دروغ خوردن
8- زنا کردن
9- اظهار حرص کردن
10- خوابیدن در میان نماز مغرب و عشاء
11- خوابیدن بعد از صبح و پیش از طلوع آفتاب
12- دروغ بسیار گفتن
13- غنا و خوانندگی را شنیدن
14- مردی را که در شب سئوال (در خواست) کند چیزی ندادن
15- خرج را زیاده از اندازه کردن
16- با خویشاوندان بدی کردن
و امّا آنها که موجب توانگری و زیادتی مال می‌شود:
1- نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با یکدیگر بجا آوردن
2- بعد از نماز صبح و بعد از نماز عصر تعقیب خواندن
3- با خویشان نیکی و احسان کردن
4- داخل خانه را جاروب کردن
5- مال خود را با برادران مؤمن قسمت کردن
6- بامداد به طلب روزی رفتن
7- استغفار بسیار کردن
8- خیانت در مال مردم نکردن
9- سخن حقّ و راست گفتن
10- آنچه مؤذّن در اذان گوید از پی او گفتن
11- در بیت الخلاء سخن نگفتن
12- حِرص در طلب دنیا نداشتن
13- سپاسگذاری کردن از کسی که حقّی (نعمتی) بر او داشته باشد.
14- از قَسَمِ دروغ اجتناب کردن
15- پیش از طعام دست شستن
16- خوردن ریزه های غذا که در سفره می‌ریزد. [1] .