پس از جمع آوری محصولات باغات، امام علی علیه السلام نهصد کیلو خرما (پنج وَسَق) برای یکی از افراد آبرومند مدینه که از بیان کردن نیازش خجالت می‌کشید، فرستاد تا تأمین گردد.
شخصی که در حضور حضرت بود گفت:
یا امیرالمؤمنین! آن شخص از شما درخواستی نداشته است و تازه اگر برای او 180 کیلو خرما (یک وَسَق) می‌فرستادی کافی بود.
امام علی علیه السلام در پاسخ فرمود:
خدا مثل تو را در مسلمین زیاد نکند، من می‌بخشم و تو بُخل می‌ورزی؟!!
اگر او از من درخواست می‌کرد وچیزی به او می‌دادم اجر چندانی نداشت،
باید نیازمند راقبل از آنکه آبروی خود را درمعرض درخواست گذارد کمک کرد. [1] .