امام علی علیه السلام آنگاه که مطّلع گردید، عوامل سیاسی و اغفالگر معاویه قصد تبلیغات مسموم در مراسم حج را دارند، در نامه‌ای به فرماندار مکّه، «قثم بن عباس»، نوشت:
امّا بَعْد، فَاِنَّ عَینی بِالْمَغْرب کَتَبَ إلی یعْلِمْنی اَنَّهُ وُجِّهَ إلی المَوْسِم أناسٌ مِنْ أهلِ الشّام الْعُمْی الْقُلُوبِ الصُّمِ الأسْماعِ الْکُمْهِ الابْصار، الّذینَ یلْبِسُون الْحَقَّ بِالْباطِل. [1] .
«پس از حمد و ثنای الهی، مأمور اطّلاعاتی من در مغرب «شام» به من نوشته و مرا آگاه کرده است که گروهی از مردم شام در مراسم حج می‌خواهند شرکت کنند، گروهی کوردل، ناشنوا، و کور دیده که حق را با باطل درهم می‌آمیزند»