در دوران 25 ساله حکومت سران سقیفه، بدعت‌ها و تغییرات زیادی در احکام الهی پدید آمد که تربیت اجتماعی مردم، و بازگرداندن امّت به ارزش‌های اصیل اسلامی یکی از مشکلات اجرائی حکومت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بود.
خلیفه دوم دستور داده بود:
نماز مستحبی را می‌شود به جماعت خواند.
وقتی امام علی علیه السلام دستور داد که نماز مستحبّی را به جماعت نخوانند، اعتراض‌ها شروع شد، و فریادها بلند شد که:
علی علیه السلام می‌خواهد برخلاف دستورات خلیفه دوم رفتار نماید.
و روزی که علی علیه السلام خواست منبر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم را در جای اصلی خود قرار دهد، (همان جائی که در زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم قرار داشت)، مردم اعتراض کردند، و مانع شدند و فریاد کشیدند،
امّا روزی که خلیفه اوّل و خلیفه دوم می‌خواستند منبر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم را از جای خود بردارند کسی اعتراض نکرد.
اینها نشان دهنده مشکلات علی علیه السلام در سنّت گرائی و بازگشت به سنّت رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم است،
چون 25 سال مردم منحرف شدند،
مسخ گردیدند،
و احکام دین را تغییر دادند. [1] .