دانشمندان نیز باید سلاح برگیرند...
و به میدانهای جنگ بپیوندند...
و جبهه‌های پیکار با ظلم را رهبری کنند...
شایسته نیست که دانشمندان در این زمینه خود را از دیگران برتر شمارند.
دفاع از ستمدیدگاه و پیکار با بیدادگران «پیمانی» است که میان دانشمندان و خداوند بسته شده است.
امام علی (ع) می‌فرماید:
اخذ الله علی العلماء ان لا یقاروا علی کظه ظالم و لا سغب مظلوم.
«خداوند با دانشمندان پیمان بسته است که در برابر پر خوری ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان خاموش ننشینید.» [1] .
بنابراین آنان نباید تنها به «فتوی دادن» بسنده کنند، بلکه وظیفه دارند پیوسته با تمام امکانات خود و از هر راهی ستمگران را از بیدادگری، و مظلومان را از ستم پذیری بازدارند.
این وظیفه‌ی آنهاست که لااقل اجازه ندهند که ستمگر با آرامش خاطر ظلم کند و ستمکشان در زیر بار بیدادگری پایمال شوند.