آخره كلّ واحد منها بهذا العرض من امارات التّشخصّ و انّما لم تكن‌

مشخّصات حقيقيّة، اذ لا يفيد ضمّ ماهيّات كلّيّة، طبيعيّة مثلا،

تشخّصا للذّات، فكما انّ ماهيّة الانسان بذاتها لا كلّيّة و لا جزئيّة

كذلك ماهيّة الاين و غيرها فلا يحصل من انضمام كلّى الى كلّى‌

جزئى ما لم يضع الوجود الحقيقى قدّمه فى البين.

ترجمه: پ س همانطورى كه براى هر مزاجى دو طرف افراط و تفريط بوده كه‌

صاحب مزاج از آندو تجاوز نمى‌كند مگر آنكه بهلاكتش مى‌انجامد و بين آندو حدود

غير متناهى قرار دارد كه آن عرض مزاج واحد معيّنى بحساب مى‌آيد همچنين است‌

حال براى عرض « اين » و « متى » و « وضع » .

و خلاصه آنكه آنچه را حضرات مشخّص قرار داده‌اند عبارتست از عرض‌

عريضى از ابتداء وجود شخص تا انتهاى آن كه هر يك از آنها باين عرض عريض از

امارات و علائم تشخّص مى‌باشند.

و امّا اينكه گ فتيم امارات مزبور مشخّصات حقيقيه نيستند جهتش آنستكه:

ضميمه نمودن ماهيّات كلّيّه طبيعيّه مثلا هرگز مقيد تشخّص براى ذات‌

نيستند، لذا همانطورى كه ماهيّت انسان به ذاتها نه كلّى است و نه جزئى همچنين‌

ماهيّت « اين » و غيرش نه كلّى بوده و نه جزئى پ س از انضمام كلّى به كلّى تا

ماداميكه وجود حقيقى پ اى خويش را در بين نگذارد جزئى حاصل نميشود.

شرح فارسى:

توضيح‌

كيفيّت تشخّص بعوارض مشخّصه‌

قبلا اشاره شد كه ماهيّات نوعيّه باعتبار عموم و كلّيّتى كه دارند قابل‌

انطباق بر افراد بسيارى مى‌باشند پ س هر كدام از افراد بواسطه تشخّصى كه دارند

شخص و فرد آن ماهيّات محسوب مى‌شوند و بيش از اين در خصوص اين مقوله‌