همانطورى كه « فى الاعيان» چ نين است.

سارق: فعل و فاعل و مفعولش كه « الوجود » است محذوف است، صفت‌

براى « تشخّص » .

له: جارّ و مجرور، متعلّق به استقرّ، خبر براى « الامارات » .

امور خارجة: صفت و موصوف، خبر براى مبتداء محذوف يعنى « هى » .

تعرض: فعل و فاعل (ضميرى كه بامور راجع است)، حال از امور.

مع عرض: مضاف و مضاف اليه، و مضاف ظرف متعلّق به « تعرض » است.

ترجمه: تشخّص در خارج عين وجود است ولى در ذهن مفهوما با آن مغاير است.

براى تشخّص علائمى است خارج از ذات كه بر شخص عارض مى‌شود با

اينكه داراى عرض عريض و توسعه‌اى است همچون توسعه‌اى كه در مزاج‌ها است.

شرح عربى:

غرر

فى التّشخّص‌

عين، خبر مقدّم، مع الوجود فى الاعيان، متعلّق بالعينيّة، تشخّص،

مبتداء مؤخّر، ساوق، الوجود، فى الاذهان، بحسب المفهوم و هذا اعنى‌

كون التّشخّص بنحو الوجود مذهب كثير من الفحول منهم المعلّم الثّانى‌

و صدر المتألّهين (قدّس سرّه).

له، اى للتّشخّص الحقيقى و هو نحو من الوجود، الامارات، الكواشف‌

عنه له مشخّصات حقيقيّه، امور خارجة، مسمّاة بعوارض مشخّصة

عندهم و كونها علامات و كواشف عنه ايضا ليس باعتبار فرد

بخصوصه من كلّ واحد بل حالكونها، تعرّض، للشّخص، مع عرض،

عريض، كعرض الامزجة: