باشد و هر كدام از اين دو يا حقيقى هستند و يا اضافى.

تعريفى كه گ ذشت براى حقيقى آنها بود امّا اضافى.

قدم اضافى: آنستكه نسبت بحادث ديگر از عمرش بيشتر گ ذشته باشد

چ نان چ ه پ ير را نسبت بجوان قديم گ ويند.

حدوث اضافى: عكس قدم اضافى است يعنى حادثى كه از عمرش كمتر از

عمر حادث ديگر گ ذشته باشد همچون جوان نسبت به پ ير.

قوله: لا المقابل و لا المجامع: عدم بر دو قسم است.

1- عدم مقابل.

2- عدم مجامع.

و شرح هر كدام عنقريب ذكر خواهد شد و اين عبارت اشاره است به‌

اينكه قدم آنست كه مسبوق بعدم مجامع و مقابل نباشد.

متن: « 133، 132 »

تجزيه و تركيب‌

واو: عاطفه.

يوصف: مضارع مجهول و « الحدوث » نائب فاعلش است.

بالذّاتى: جارّ و مجرور، متعلّق به « يوصف » .

واو: حاليه.

ذا: اسم اشاره و مشار اليهش « حدوث ذاتى» است، مبتداء و خبرش‌

« خذا » است.

قبليّة: مضاف و « ليسيّة الذّات» مضاف اليه آنست.

او: عاطفه.