مى‌گردد.

و بهر تقدير هيئت مذكور براى شيئ را جده گ ويند در حاليكه اين هيئت‌

بانتقال محيط بواسطه نقل شيئ محاط مقيّد مى‌باشد چ نان چ ه درباره‌اش گ فته شده:

جده نسبت شيئ است به آنچه محيط بآنست بطورى كه انتقالش بواسطه‌

انتقال محاط مى‌باشد.

و باين قيد از « اين » جدا مى‌شود زيرا در مقوله « اين » محيط بواسطه انتقال‌

محاط منتقل نمى‌شود و بايد توجّه داشت كه احاطه اعمّ است از احاطه تامّه و ناقصه‌

پ س شامل عمامه گ ذاردن و كفش پ وشيدن و پ يراهن بتن كردن و چ ادر بسر نمودن‌

مى‌شود.

شرح فارسى:

توضيح‌

اعراض نسبيّه: عبارتند از موجوداتى كه تصوّر و وجودشان متوقّف بر غير باشد

و آنها هفت نوع مى‌باشند: اين (مكان)، متى (زمان)، جده (ملك)، اضافه‌

( نسبت)، فعل، انفعال، وضع.

« اين »

« اين » : عبارتست از هيئت بودن چ يزى در مكان مخصوص و معيّنى و

بعضى در تعريف آن گ فته‌اند:

« اين » عبارتست از نسبت چ يزى به مكانى.

البتّه همانطورى كه مرحوم مصنّف فرموده مقصود مطلق نسبت چ يزى به‌

مكانى را مقوله « اين » نگويند بلكه مراد نسبت خاصّ و مشخّصى است.

اقسام مقوله « اين »

براى « اين » اقسامى نقل شده بشرح زير:

1- حقيقى: و آن عبارتست از بودن چ يزى در مكان مخصوص بخود كه‌