ترجمه‌

مصنّف گويد:

تنافر مانند آنچه در قول شاعر است: و ليس قرب قبر حرب قبر، و نيز همچون قول شاعر:

شارح گويد:

تنافر آنست كه كلمات بر زبان سنگين بوده اگرچه هركدام به تنهائى فصيح باشد همچون قول شاعر:

كلمه [حرب‌] اسم مردى است و كلمه [قفر] بفتح قاف و سكون فاء مكانى كه از آب و گياه خالى باشد مى‌گويند.

در كتاب عجائب المخلوقات آمده كه از اجنّه نوعى مى‌باشد كه بآن هاتف گويند، يكى از آنها روزى بر [حرب بن اميّه‌] صيحه و فرياد زد و در اثر اين فرياد [حرب‌] فوت كرد جنّى مزبور در بالاى سرش اين بيت را انشاء نمود.

و نيز تنافر كلمات همچون كلماتى كه در قول شاعر اين بيت است كه گفته:

كلمه [واو] در [و الورى‌] حاليّه است و كلمه [الورى‌] مبتداء مى باشد و خبرش [معى‌] است و وجه اينكه مصنف دو مثال آورد اينست كه مثال اوّلى متناهى در ثقل بوده و مثال دوّمى ثقلش كمتر ميباشد

يا وجهش اينست كه منشأ ثقل و سنگينى در مثال اوّل نفس‌