آل: اصلش اهل بوده سپس هاء را بهمزه مبدّل نمودند و اين برخلاف قياس است چه آنكه تبديل حرف خفيف همچون هاء به همزه كه ثقيلتر از آنست موافق با قاعده نيست.

ماء: در اصل موه بود همچون آل هاء در آن بهمزه قلب شده.

ابى يأبى: بفتح باء در مضارعش و حال آنكه قياس كسر باء مى‌باشد زيرا ماضى مفتوح العين مضارعش بفتح عين نيست مگر در جائيكه عين الفعل ماضى يا لام الفعلش از حروف حلق باشد همچون:

سئل و نفع.

عور يعور: قياس در آن عار، يعار است زيرا واو متحرك ما قبل مفتوح على القاعده قلب به الف مى‌شود.

شارح گويد: اگرچه كلمات مذكور چنانچه گفته شد واجد چنين خصوصيّاتى هستند لكن از آن بمخالفت قياس نمى‌شود نام برد زيرا منظور از قياس وضع واضع است و حال آنكه واضع خود اين كلمات را باين نحو وضع نموده پس نمى‌توان گفت مخالفت قياس سبب غير فصيح شدن نمى‌شود بدليل كلمات مزبور.

قوله: نحو اجلل: يعنى نحو مخالفة اجلل للقياس.

متن: قيل و من الكراهة فى السمع نحو كريم الجرشّى، شريف النسب و فيه نظر.

شرح عربى‌ قيل فصاحة المفرد خلوصه ممّا ذكر و من الكراهة في السّمع بان يكون الّلفظة بحيث يمجّها السّمع و يتبرّء عن سماعها نحو الجرشىّ فى قول ابى الطّيّب: