[ شدائد فراق ليلى‌].

و محتمل است طبق روايت با تاء خطاب با قلب باشد كه در اينصورت التفات ديگرى است از غيبت بخطاب.

كلمه [شط] بمعناى دور شد و [وليّها] يعنى قرب و نزديكى ليلى‌

مرزوقى در ذيل [و عادت عواد بيننا و خطوب‌] گفته است:

كلمه [عادت‌] ممكنست بر وزن [فاعلت‌] و مشتق از [معاداة] باشد گويا صوارف و موانع و امور عظيم با وى در مقام خصومت و دشمنى برآمده‌اند

و محتمل است از [عاد، يعود] بوده به معناى عادت عواد و عوائق الخ يعنى موانع و صوارف برگشتند درحالى‌كه بين من و ليلى حاجب و مانع شده‌اند بهمان طوريكه پيش از آن بودند.

متن: و الى الغيبة [ حتى اذا كنتم فى الفلك و جرين بهم‌ ].

و من الغيبة الى التّكلّم: [ و اللّه الذى ارسل الرّياح فتثير سحابا فسقناه‌ ].

و الى الخطاب: مالك يوم الدين، ايّاك نعبد.

شرح عربى‌ و مثال الالتفات من الخطاب الى الغيبة قوله تعالى:

حتّى اذا كنتم فى الفلك و جرين بهم‌ و القياس [بكم‌].

و مثال الالتفات من الغيبة الى التّكلّم قوله تعالى: و اللّه الذى ارسل الرّياح فتثير سحابا فسقناه‌ و مقتضى الظاهر فساقه اى ساق اللّه ذلك السّحاب و اجراه الى بلد ميّت.

و مثال الالتفات من الغيبة الى الخطاب قوله تعالى: مالك يوم الدي ، اياك نعبد و مقتضى الظاهر [ايّاه‌].