و سپس مى‌گويد: بنابر هردو احتمال عطف [نعم الوكيل‌] از قبيل عطف انشاء بر اخبار است.

البته عطف انشاء بر اخبار بنابر احتمال اوّل صحيح است لكن در احتمال دوّم اساسا عطف جمله بر مفرد بوده و در مفرد انشاء و اخبار غير قابل تصوّر است.

قوله: من القواعد و غيرها: مقصود از [غير قواعد] شواهد و امثله مى‌باشد.

قوله: عثرت اى اطّلعت: كلمه [عثور] عبارتست از اطلاع بر شئ بدون قصد و تصميم بر آن.

قوله: و لا الاشارة اليها: ضمير در [اليها] بزوائد راجع است.

قوله: بان يكون كلامهم الخ: اينعبارت تفسير اشاره ميباشد

قوله: يمكن تحصيلها منه بالتّبعيّة: ضمير در [تحصيلها] بزوائد و در [منه‌] به كلامهم راجع است.

قوله: و ان لم يقصدوها: ضمير فاعلى به [قوم‌] و ضمير مفعولى بزوائد عائد است.

قوله: و سميّته تلخيص المفتاح: ضمير مفعولى در [سميّته‌] به مختصر راجعست.

قوله: ليطابق اسمه معناه: ضميرهاى مجرورى به مختصر راجع مى‌باشند.

قوله: قدّم المسند اليه: مقصود اينست كه مصنف به ضمير مستتر در [اسئل‌] اكتفاء نكرد و آنرا بعنوان مبتداء بر فعل مقدّم كرد و