قوله: باعتبار عهديته: يعنى عهدية واحد من الافراد.

قوله: يعنى يطلق المعرف الخ: اين تفسير از شارح اشاره است باينكه كلمه [يأتى‌] در متن به معناى [يطلق‌] و [لام‌] در [لواحد] بمعناى [على‌] مى‌باشد.

قوله: على فرد ما موجود الخ: كلمه [على فرد] جار و مجرور و متعلق است به [يطلق‌].

قوله: باعتبار كونه معهودا: ضمير در [كونه‌] به فرد ما راجع است.

قوله: مطابقا ايّاها: ضمير [ايّاها] به تلك الحقيقة عود مى‌كند.

قوله: و ذلك عند قيام الخ: مشاراليه [ذلك‌] اطلاق معرف بالّلام بر فرد معيّن در ذهن مى‌باشد.

قوله: بل بعضها: يعنى بعض الافراد.

قوله: و اخاف ان يأكله الذّئب: سوره يوسف آيه (13) شاهد در [الذئب‌] استكه از آن فردى از افراد حقيقت و ماهيت [ذئب‌] اراده شده است.

قوله: يجرى عليه احكام المعارف: ضمير در [عليه‌] به معرف باللام راجعست.

قوله: موصوفا بها: ضمير [بها] به معرفه راجعست.

قوله: و هذا معناه الخ: مشاراليه [هذا] معرّف باللام است.

متن: و قد يفيد الاستغراق [نحو انّ الانسان لفى خسر ].