بالاوصاف المذكورة.

ترجمه‌

مصنّف گويد:

ز: وقتى مسنداليه را بصورت اسم اشاره آورده و مشاراليهش را بدنبال اوصافى قرار مى‌دهند قصدشان تنبيه است بر اينكه مشاراليه بآنچه از اوصاف بعدى است شايسته و سزاوار ميباشد مانند آيه شريفه: [ اولئك على هدى من ربّهم‌ ] الخ.

شارح بدنبال [للتنبيه‌] گويد:

تقدير عبارت چنين است: تعريف المسند اليه بالاشارة للتنبيه و سپس بدنبال [عند تعقيب المشار اليه باوصاف‌] گويد:

يعنى وقتى اوصافى را عقب مشاراليه قرار مى‌دهند چه آن‌كه [عقّبه فلان‌] را وقتى استعمال مى‌كنند كه فلانى بدنبالش بيايد، پس اين فعل متعدى بيك مفعول است سپس بوسيله باء آن را بمفعول دوّم متعدى نموده‌اند چنانچه مى‌گوئى: عقبته بالشئ، يعنى قرار دادى شئ را بدنبالش.

بنابراين با بيانى كه گذشت فساد مقاله‌اى كه در اينجا نقل شده ظاهر مى‌گردد چه آنكه برخى گفته‌اند: معناى عبارت متن اين استكه قرار دهى اسم اشاره را بعد از اوصافى، سپس در دنبال [على انّه‌] مى‌نويسد:

جار و مجرور متعلّق است به [التنبيه‌] و تقدير عبارت چنينست:

للتّنبيه على انّ المشار اليه الخ.

و ضمير در [بعده‌] باسم اشاره راجع بوده و كلمه [من اجلها] جار و مجرور متعلّق است به [جدير] و تقدير معنا چنين مى‌شود: