شرح فارسى:

توضيح‌

4- بمنظور تحقير مسنداليه و آن در وقتى است كه به وسيله اسم اشاره بنزديك آنرا مشاراليه قرار دهند چه آنكه حقارت و پستى و ابتذال از لوازم قرب است چنانچه در لسان اهل محاوره وقتى مى‌گويند: هذا قريب منظورشان از قريب غير قابل اعتناء بودن آن شئ است.

و اما مثال مورد منظور آيه (36) در سوره (انبياء) استكه ميفرمايد:

[ أهذا الّذى يذكر آلهتكم‌ ] كه در اين آيه كفّار خذلهم اللّه در مقام توهين بحضرت پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اين جمله را القاء نموده و بهمين منظور با (هذا) بحضرتش اشاره نموده‌اند.

5- از مسنداليه باسم اشاره دور همچون ذلك تعبير مى‌كنند بمنظور تعظيم آن چنانچه در آيه (1) از سوره (بقره) اينچنين است:

[ الم ذلك الكتاب‌ ] كه در اين آيه شريفه بعد درجه قرآن و ارتفاع محلّ آن بمنزله بعد مكانى قرار داده شده و لفظ مستعمل در بعد مكانى استعارتا در آن استعمال گرديده است.

6- از مسنداليه باسم اشاره دور تعبير مى‌كنند بجهت تحقير چه آنكه شأن بعيد اين است كه مورد التفات و اعتناء واقع نمى‌شود زيرا خلط و آميزش كه از اسباب التفات بوده در آن مفقود است چنانچه مى‌گويند ذلك اللعين فعل كذا، كه در اين مثال بعد شخص ملعون از درگاه عزّت و دورى وى از فيض حضور بمنزله بعد مكانى قرار داده شده و لفظ مستعمل در بعد مكانى را در آن استعارتا استعمال كرده‌اند