مصدر است از باب مفاعله و مشتق از راد، يرود يعنى آمد و رفت و معنا چنين مى‌شود: زليخا از جانب خود مكر و حيله نمود و عملى را كه شخص با رفيقش در مقام نيرنگ و خدعه بجاى مى‌آورد و شيئى را كه رفيقش نمى‌خواهد از دستش خارج گردد با حيله و مكر بر او كارى مى‌كند كه بالاخره آنرا از دستش بدر مى‌آورد انجام داد و مقصود از [مراوده‌] در اينجا آنست كه زليخا حيله بخرج داد تا يوسف با وى موافق شود و بهرتقدير مسنداليه در اينمثال عبارتست از فرموده حقتعالى كه مى فرمايد: الّتى هو فى بيتها عن نفسه‌ .

كلمه [عن نفسه‌] جار و مجرور و متعلّق است به [راودته‌]، پس غرضى كه كلام براى آن آورده شده عبارتست از پاكى يوسف و طهارت دامن حضرتش عليه السلام و لفظ [ الّتى هو فى بيتها ] كه در آيه ذكر شده بر اين غرض بهتر دلالت دارد از [امرأة العزيز] يا [زليخا] زيرا وقتى يوسف در خانه زليخا بود و از رسيدن بمراد و گرفتن كام از زليخا متمكن بود ولى معذلك دست بوى دراز نكرد اين امر نزاهت و پاكى وى را در حدّ اعلا مى‌رساند.

و بعضى گفته‌اند: عبارت [ الّتى هو فى بيتها ] مراوده را تقرير و بيان مى‌كند چه آنكه در اين عبارت فرط اختلاط و آميزش و انس بين ايندو افاده مى‌شود.

و برخى گفته‌اند: عبارت مذكور بمنظور تقرير مسنداليه است زيرا اگر به [امرأة العزيز] يا [زليخا] تعبير مى‌شد ممكن بود كه ابهام داشته و بلحاظ اشتراكى كه بين [امرأة العزيز] يا [زليخا] بود مسنداليه بطور وضوح و آشكار معلوم نگردد ولى مشهور آنست كه آيه مثال است براى‌