2- هو مبتداء اوّل و ضمير شأن و [اللّه] مبتداء دوّم و [احد] خبر اللّه
و جمله اسميّه خبر براى ضمير شأن مىباشد كه اين تركيب مورد استشهاد مصنّف است.
تحقيق در لفظ جلاله
ادباء و ارباب فنون در اطراف لفظ جلاله (اللّه) ابحاثى را طرح نمودهاند
كه بتناسب مقام بپارهاى از آنها اشاره مىكنيم:
1- اختلافست در اينكه اصل اينكلمه از چه لغتى مىباشد اكثر محقّقين
برآنند كه اين لفظى است عربى و اصل و ريشه تازى دارد.
جماعتى ديگر آنرا لفظ عبرى و عدهاى ديگر آنرا سريانى مىدانند.
2- در جمود و اشتقاق اين لفظ نيز بين ارباب دانش اختلاف است:
خليل كه از لغويين بنام است آنرا جامد دانسته و گفته همان طوريكه ذات
اقدسش از هيچ موجودى اشتقاق نيافته نام شريفش نيز مىبايست چنين باشد.
در قبال ايشان اكثر دانشمندان آنرا مشتق دانستهاند نهايت بين
ايندسته در كيفيّت اشتقاق و اينكه مشتقمنه آن چيست اختلاف است:
جوهرى در صحاح اللغة آنرا از (أله، الاهة) بمعناى عبد عبادة مشتق
دانسته و گفته: اله بالفتح الا له اى عبد، عبادة و منه قرء ابن عبّاس و يذرك و
الاهتك بكسر الهمزه قالوا و عبادتك و كان يقول