مثلا وقتى مى‌گويند اعجاز قرآن از اينجهت است كه در اعلاى طبقات فصاحت قرار گرفته مقصودشان از فصاحت بلاغت است.

قوله: نصب على الظّرفيّة: مقصود اين استكه نصب كلمه [كثيرا] باين جهت است كه صفت ازمان واقع مى‌شود و همانطوريكه اسم زمان بايد منصوب بوده صفتش نيز لازم است چنين باشد.

قوله: و ما لتأكيد معنى الكثرة: كلمه [ما] اسميّه و مؤكّد معناى كثرت مى‌باشد.

قوله: و العامل فيه: يعنى عامل در [كثيرا].

قوله: يراد بها هذا المعنى: ضمير در [بها] به فصاحت راجع است.

متن: و لها طرفان:

اعلى و هو حدّ الاعجاز و ما يقرب منه.

و اسفل و هو ما اذا غيّر الكلام عنه الى ما دونه التحق عند البلغاء باصوات الحيوانات.

شرح عربى‌ و لها اى لبلاغة الكلام طرفان:

اعلى و هو حدّ الاعجاز و هو ان يرتقى الكلام فى بلاغته الى ان يخرج عن طوق البشر و يعجزهم عن معارضته و ما يقرب منه عطف على قوله و هو و الضمير فى منه عائد الى اعلى يعنى انّ الاعلى مع ما يقرب منه كلاهما من حدّ الاعجاز.

هذا هو الموافق لما فى المفتاح و زعم بعضهم انّه عطف على حدّ الاعجاز و الضمير فى منه عائد اليه يعنى انّ الطّرف الاعلى هو حدّ الاعجاز و ما يقرب منه من حدّ الاعجاز و فيه نظر لان القريب من‌