آن مكان سعاد را ديده و صدايش را مى‌شنوى و فساد اين معنا از چيزهائى است كه عقل و نقل بر آن شاهد مى‌باشد.

سپس شارح در ذيل كلام مصنف كه مى‌گويد [و فيه نظر] مينويسد وجه اشكال آنست كه هركدام از كثرت تكرار و تتابع اضافات اگر موجب سنگينى تلفظ عبارت بر زبان باشند به تنافر از آنه احتراز حاصل شده و در غير اينصورت مخلّ بفصاحت نمى‌باشند چگونه ايندو فصاحت را بهم بزنند و حال آنكه در قرآن شريف واقع شده‌اند نظير:

مثل دأب قوم نوح كذلك ذكر رحمة ربّك عبده زكريا و نيز مانند:

و نفس و ما سوّاها فالهمها فجورها و تقواها .

شرح فارسى:

توضيح‌

تتابع اضافات‌

آن است كه كلمه‌اى بما بعدش اضافه شود و مضاف اليه نيز بما بعدش اضافه گردد و نيز مضاف‌اليه دوّم به ما بعدش و همچنين تا چند بار اضافه مكرّر شود.

البته در اينجا قائل مجرّد تتابع اضافات را مخلّ بفصاحت قرار داده نه كثرت آنرا مانند بيتى كه از ابن بابك نقل شده:

حمامة جرعى حومة الخ: يعنى اى كبوتر ماد سرزمين ريگ‌زار و صاحب سنگ و شن بنوا در آى و بخوان پس تو در مكانى هستى كه سعاد صدايت را مى‌شنود و خودت را مى‌بيند.

شاهد در اضافه حمامه است به جرعى و جرعى به حومه و حومه به جندل.