فلطمت زينب وجهها و صاحت و بكت پس از اين خبر عليا مخدّره زينب سلام اللّه عليها طپانچه برصورت خود زده و صيحه كشيد و زارزار گريست .

امام عليه السّلام خواهر را تسلّى داد و فرمود : خواهرم آرام بگير و ساكت باش و نگذار دشمنان برمن شماتت كنند، پنهانى گريه كن، خواهرم حسين تو دل از اين جهان كنده و رخت از اين عالم بربسته اين زندگى كه همه‌اش از براى من درد و رنج و بلاء است به چه كار آيد، پس همان بهتر كه چشم از اين عالم ببندم سپس امام عليه السّلام دست مبارك به سينه خواهر كشيد از بركت دست آن حضرت تسكين دل از براى مخدّره حاصل شد