3. در آيه دوم يكى ديگر از آثار حيات را كه همان فرح و شادى است و از امور نفسانى و وجدانى به شمار مى رود، يادآور شده و مى فرمايد: آنان به نعمت هايى كه خداوند در اختيار آنان نهاده است. شاد و مسرورند آنجا كه فرمود:

(فَرِحينَ بِما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلهِ).

«به آنچه كه خداوند از روى كرم خود لطف كرده خوشحال مى باشند».

آنان نه تنها از نعمتى كه به آنان داده اند خوشحالند بلكه نسبت به ديگر مجاهدان راه حق كه هنوز شربت شهادت ننوشيده اند بشارت مى دهند كه براى آنان در اين مرحله ترس و اندوهى نيست و اين حقيقت را خداوند با جمله ياد شده در زير بيان كرده و مى گويد:(يَسْتَبْشِرُونَ بِالّذينَ لَمْ يَلْحَقوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاّخَوفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون).

موضوع قابل تجزيه و تحليل معنى لفظ (يستبشرون) است زيرا كليد حل اين مسئله تعيين مفاد اين لفظ است اين لفظ را مى توان به سه نوع معنى كرد كه روشن تر آن ها، معنى اول است اينك هر سه احتمال:

احتمال اوّل:يستبشرون: يبشّرون

معنى روشن لفظ (يستبشرون) اين است كه بگوييم شهيدان را ه حق به گروهى كه به آنان نپيوسته اند، بشارت مى دهند (و مى گويند) كه براى آنها ترس واندوهى نيست.

در اين جا لفظ «استبشر» به معنى «بشّر» (ماضى باب تفعيل) است و در لغت عرب اين لفظ در اين معنى به كار مى رود و فرهنگ نويسان زبان عربى به صحّت چنين استعمال، تصريح كرده اند. اينك به گوشه اى از كلمات آنان اشاره مى كنيم.